دلتنگیهای ادمی را باد ترانه میخواند.
بالاخره بارید.و چقدر زیبا.ولی صد افسوس که دل اسمون دیگه با این بارشها پاک نمیشه.تنها چشمکی بود از امید.
واقعا اگر این امید نبود مرگ روح همه جا میگرفت.مدتهاست دنبال شادی حقیقی ام ولی چندین بار به بن بست رسیدم و امید به نجاتم اومد.امید تو نا امیدیها.از عزیزی پرسیدم چطور میشه به شادی روح رسید؟(وچقدر تاسف خوردم که گفت تو کشور ما نمیشه).واقعا باید قبول کرد؟برای من رسیدن به شادی درون راه حل تمام سوالهام.مشکلاتم و امید به فردا هامه.روشن کردن یه نور کوچیک تو تاریکی درونمه.مدتی پیش به کسی بر خوردم که هیجان و شادی ازش میبارید.انگار نمیتونست صاف ودرست راه بره.با هر موزیک بند بند وجودش به حرکت در میومد.خنده از صورتش محو نمیشد.ولی چشماش.....
چنان غمی داشت که نمیتونستم توش نگاه کنم.و این طفلک شادی رو نقاب کرده بود و درونش همچنان تاریک...................................
و این باعث شد تا از صمیم قلب برای تمام انسانهای کشورم دعای شادی حقیقی کنم.
درست مثل هم هستیم. شادی کجاست؟ چیزی که توی این کشور پیدا نمیشه. رخت بربست و رفت پی کارش
سلام دوست خوب
این نظر من نبود.تو این کشور هم میشه شادی پیدا کرد.البته نه اون شادی ظاهری.برای خودم هم سخته ولی اینو مطمئنم که تو هر شرایطی میشه به تعالی رسید فقط باید بهش ایمان داشت.اگه ما انسانها قبول داشته باشیم که تنها جسم یا ذهن نیستیم اون وقت هیچ عاملی ما رو تحت تاثیر قرار نمیده.من اصلا ادم فلسفی نیستم ولی اینو یه جورایی احساس کردم
ممنون که سر زدی
موفق باشی
سلام بانو
زیر اولین بارش نروید که حسابی اسیدیه....
شادی دل یه عالم دیگه ای داره....
منم برای شما همین دعا رو میکنم....الهی آمین.
وای چقدر خوشحالم که وب زدی.وای خیلی خیلی خوشحالم،بانو.امروز دیدم.
دیشب کامنت شما را خوندم ولی توجهی به آدرس نکردم.دوست دارم همیشه امیدوار ببینمت.عزیزم/با افتخار لینکتون کردم.
خیلی خوشحالم کردین.ممنون که نظر دادین.کلی ذوق زده شدم
راستی یادم رفت بگم اگر دوست داری مرا لینک کن.ممنون
همیشه بهانه های ساده ای برای خوشبختی وجود دارند. خندیدنهائی که خیلی هم دلیل نمیخواد.
هنر اینه که توی این کشور با تمام مصیبتهاش شادی ها رو حفظ کنیم.
نباید زیاد به غمها فرصت جولان داد. باید با شاد بودن از زندگی انتقام گرفت.